هرگز کسی را برایِ فاصله ای که می گیرد و ارتباطی که نمی پذیرد ، سرزنش نکنید !
در دنیا ، آدم هایِ زیادی هستند که آنقدر از رفیق و آشنا ، ضربه خورده اند که از اعتماد و نزدیک شدن به آدم ها ترسیده اند . ترجیح داده اند در حاشیه ی امنِ بی کسیِ شان بمانند ، دردِ سکوت و تنهایی را به جان بخرند ، اما از آدم ها ، دردسرها و ضربه هایِ تازه ، دور باشند .
قضاوتشان نکنید !
این ها زخمی اند ،
زخمیِ اعتمادهایی که نباید می کردند !

اگر تغییر نكنیم ، حذف می شویم .
برای جلوگیری از حذف شدن در بازی زندگی ، باید تغییراتی را در خودمان و زندگی مان به وجود آوریم .
کلیدهای این تغییر عبارتند از :
کلید اول: خواستن
كلید دوم: خالی كردن ذهن از تعصب ها
كلید سوم: باور مثبت نسبت به خود
كلید چهارم: عمل کردن
به یاد داشته باشیم كه عظمت زندگی تنها به دانستن نیست بلکه تلفیقی از علم و عمل است.

هیچ چیزی در یک
رابطه زیباتر از این نیست
که دوطرف یکدیگررا
فقط وفقط بخاطر ،
خود حقیقی شان
دوست داشته باشند،،،
فارغ از بدی هاشان ،
فارغ از جنسیت شان ،
فارغ از زیبایی ظاهریشان

عشق از دیدگاه مولانا

ای که می پرسی نشان عشق چیست ؟
عشق چیزی جز ظهور مهر نیست.

عشق یعنی مشکلی اسان کنی
دردی از در مانده ای درمان کنی.
در میان این همه غوغا و شر
عشق یعنی کاهش رنج بشر
عشق یعنی گل به جای خار باش
پل به جای این همه دیوار باش
عشق یعنی تشنه ای خود نیز اگر
واگذاری اب را ، بر تشنه تر
عشق یعنی دشت گل کاری شده
در کویری چشمه ای جاری شده
عشق یعنی ترش را شیرین کنی
عشق یعنی نیش را نوشین کنی
هر کجا عشق اید و ساکن شود
هر چه نا ممکن بود ، ممکن شود....

مهرداد, [22.03.18 17:23]
هر انسانی یک‌بار برای رسیدن به یک‌نفر دیر می‌کند و پس از آن برای رسیدن به کسان دیگر عجله‌ای نمی‌کند ...!
در کنار ساحل قدم می‌زدم و می‌خواستم به جایی دیگر بروم که درخشش چیزی از فاصله دور توجهم را به خود جلب کرد !
جلوتر رفتم تا به شیء درخشان رسیدم، نگاه کردم دیدم یه قوطی نوشابه است، با خودم فکر کردم، در زندگی چند بار چیزهای بی‌ارزش من را فریب داده و من را از مسیر اصلی خودم غافل کرده است و وقتی به آن رسیدم دیدم که چقدر بیهوده بوده است ...!
ولی آیا اگر به سمت آن شیء بی ارزش نمی‌رفتم، واقعا می‌فهمیدم که بی ارزش است یا سال‌ها حسرت آن را می‌خوردم ...!

مهرداد, [02.04.18 23:55]
اندوه که از حد بگذرد

جایش را می‌دهد به یک بی‌‌اعتنایی مزمن !

دیگر مهم نیست..

بودن یا نبودن ؛

دوست داشتن یا نـداشتن ...

آنچه اهمیت دارد

کشداری رخوتناک از حسی است...

که دیگر تـو را به واکنش نمی‌کشاند!

در آن لحظه فقط در سکوت غـرق می شوی

و نگاه می‌کنی و نگاه و نـگــــــــــاه...

از همه مهمتر به خودت دروغ مگو.کسی که به خودش دروغ می گوید و به دروغ خودش گوش می دهد ، به چنان بن بستی می رسد که حقیقت درون یا پیرامونش را تمیز نمی دهد، و این است که احترام به خود و دیگران را از دست می دهد، و با نداشتن احترام دست از محبت می کشد. و برای مشغول کردن و پرت کردن حواسش از بی محبتی به شهوات و لذات خشن راه می دهد و در بهیمیت فرو می رود ،بسیار آسانتر از دیگران مورد اهانت قرار میگیرد .
میدانی که اهانت پذیری بسیار لذت بخش است .مگر نه ؟ یک نفر ممکن است بداند که کسی به او اهانت نکرده اما اهانت را برای خودش ابداع کرده ، دروغ گفته و مبالغه کرده تا آن را بدیع سازد، به واژه ها چسبیده و از کاه کوهی ساخته –این را خودش می داند .با این همه اولین آدمی خواهد بود که اهانت را بپذیرد و آنقدر از انزجارش شادی کند تا احساس لذتی بزرگ کند ،و به راه کینه حقیقی بیفتد.

دختر بچه ای از برادرش پرسید:
معنی عشق چیست؟
برادرش جواب داد ؛
عشق یعنی تو هر روز شكلات من رو ،
از كوله پشـتی مدرسه ام بر میداری
و من هر روز باز هـم
شكلاتم رو همونجا میذارم ❤️

“حال بهتری خواهیم داشت"
اگردست برداریم ازفردی که لیاقت محبت ندارددشمنی که ارزش جنگیدن نداردحقی که ارزش گرفتن ندارد
وفکری که ارزش اندیشیدن ندارد.