من تماشای تو می‌کردم وُ غافل بودم

کز تماشای تو، خلقی به تماشای مَنـنـد...
❤❤❤❤

من رهگذر کوچہ
عشـقم چہ کنم
تو آمدے و دل بہ
تو بسـتم چہ کنم
هرجا بروم یاد تو
و اسم تو آنجاسـت
تو بگو ، بااین همہ
خاطره باید چہ کنم
❤❤❤❤

حکایت این روزامون خیلی جالبه... یه ویروس کوچیک شد معلم مون، خیلی چیزا رو بهمون یادآوری کرد،
یادمون اومد که ...
نظافت چقدر مهمه
تدبیر چقدر لازمه
سلامتی چقدر با ارزشه
اطرافیانمون چقدر برامون عزیزن
در کنار عزیزانمون بودن، چقدر لذت بخشه
تک تک ثانیه های عمرمون چقدر ارزش دارن
انسان چقدر ناتوانه
مرگ چقدر میتونه نزدیک باشه
این ویروس یادمون انداخت که سلامتی، امنیت و آرامش چه نعمت های بزرگی بودن و حواسمون بهشون نبود
و مهمترین چیزی که یادمون انداخت، آره مهمترینش
این که خدا چقدر بزرگه، چه قدرت بزرگیه...
ویروسی که حتی با چشم دیده نمیشه، خیلی چیزا رو به یک دنیا یاد آوری کرد ...
❤❤❤❤