گاندی به روایت رومن رولان
شرق: «چشمان آرام و کدر. کوتاه‌قد و ضعیف‌الجثه، با صورت لاغر و گوش‌های بزرگ برگشته. شب‌کلاهی سفید بر سر و جامه سفیدی از پارچه خشن در بر، پابرهنه، غذایش برنج است و میوه، و به‌جز آب نمی‌آشامد. روی زمین می‌خوابد، کم می‌خوابد و دائم کار می‌کند. گویی جسمش به حساب نمی‌آید. در برخورد اول هیچ چیز در او جلب توجه نمی‌کند مگر حالت صبری عظیم و عشقی بزرگ. پیرسن که وی را در سال ۱۹۱۳ در افریقای جنوبی می‌بیند به یاد سن فرانسوا داسیز می‌افتد. به سادگی کودکان است، و حتی با رقیبان خود نیز مهربان و مودب. صمیمیتی بی‌شائبه دارد. با فروتنی تمام و به انتقاد از خود می‌پردازد و به‌قدری وسواسی است که شکاک به نظر می‌رسد و گویی با خود می‌گوید: من اشتباه کرده‌ام.» این آغاز کتابی است که رومن رولان درباره زندگی و اندیشه گاندی نوشته است. «مهاتما گاندی» رومن رولان را محمد قاضی در دهه چهل به فارسی ترجمه کرده بود و به‌تازگی چاپ جدیدی از آن توسط نشر روزبهان منتشر شده است.
رومن رولان در این کتاب به زندگی پرتلاطم گاندی و فلسفه بشردوستانه او >>> لینک

سیدحسن خمینی:
شبکه‌های اجتماعی، انحصار را شکسته‌اند / انحصار موجب می‌شود میل شخصی بر عقل غلبه بیابد / وقتی انحصار به خرد جمعی برسد، فرصت رشد هیتلرها و صدام‌ها فراهم نمی‌شود
تاریخ، تاریخ فرمانروایان است و تاریخ دردمندان نیست. ما افتخار می کنیم به جهان گشایی هایی که می خوانیم. فقط فتح نامه ها را می خوانیم و هیچ وقت متوجه نمی شویم زیر سم اسب این فرمانروای ایرانی یا رومی چه خانواده ها از بین رفته اند. اگر اینها را بدانیم، شاید دیگر هیچ وقت مثلا به حمله نادر به هند افتخار نکنیم و حتی سرافکنده شویم. >>> لینک

بعضی و بعضکم

اگر با ما نبودش هیچ میلی چرا ظرف مرا بشکست لیلی